DETERMINATION OF THE RELATIONSHIP BETWEEN STRESS LEVELS AND PROBLEM-SOLVING SKILLS OF NURSING STUDENTS ENTERING CLINICAL PRACTICE FOR THE FIRST TIME DURING THE PANDEMIC

Aim: This study was conducted to examine the relationship between the stress levels, problem solving skills of nursing students who attended the clinic for the first time during the pandemic period. Method: the sample consisted of 168 students who went to clinical practice for the first time during the pandemic. Data were collected using the "Sociodemographic Information Form", "Clinical Stress Questionnaire (CSQ)" and "Problem Solving Inventory (PSI)". Results: 57% of the students who participated in the study stated that they thought they might experience clinical stress due to reasons such as thinking that their professional knowledge and skills were not sufficient for practice, 61% thought of making mistakes, 79% feared harming the patient, and 58% feared Covid-19 transmission during clinical practice. The mean KSA total score was 26.15±8.46 and the mean PCE total score was 79.65±17.77. There was a statistically significant and moderate negative correlation between the mean KSA scores and the mean PCI scores (p<0.05). Conclusion: As a result of the study, it was found that the stress levels of nursing students who went into clinical practice for the first time during the pandemic period were low and their problem-solving skills were at a moderate level, and it was observed that as the stress levels of the students decreased, their problem-solving skills increased.

Keywords: Nursing, Student, Clinical Practice, Pandemic, Stress, Problem Solving Skills

Doi: 10.17363/SSTB.2023/ABCD89/.49.2

Amaç: Bu araştırma pandemi döneminde ilk kez kliniğe çıkan hemşirelik öğrencilerinin stres düzeyleri ve problem çözme becerileri arasındaki ilişkiyi incelemek amacı ile yapıldı. Yöntem: Araştırma tanımlayıcı ve ilişki arayıcı türde bir araştırmadır. Araştırmanın evrenini, bir üniversitenin hemşirelik bölümü 2020-2021 eğitim-öğretim yılında, ilk kez klinik uygulamaya çıkan, ikinci, üçüncü ve dördüncü sınıf öğrencileri oluşturmuşturken (n=196); örneklemini ise pandemi sırasında ilk kez klinik uygulamaya çıkan, 168 öğrenci oluşturmuştur. Araştırma verileri ‟Sosyodemografik Bilgi Formu’’, ‘’Klinik Stres Anketi (KSA)’’ ve “Problem Çözme Envanteri (PÇE)” ile toplanmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılan öğrencilerin %57’si mesleki bilgi ve becerilerinin uygulama için yeterli olmadığını düşünme, %61 ‘i hata yapma düşüncesinde olma, %79’u hastaya zarar verme korkusu yaşama, %58’i klinik uygulama sırasında Covid-19 bulaş korkusu gibi sebeplerden dolayı klinik stres yaşayabilme düşüncesinde olduklarını belirtmişlerdir. Öğrencilerin KSA toplam puan ortalaması 26,15±8,46 ve PÇE toplam puan ortalaması 79,65±17,77 olarak saptanmıştır. Öğrencilerin KSA puan ortalamaları ile PÇE puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı ve orta düzey negatif yönlü bir ilişki bulunmaktadır (p<0.05). Sonuç: Araştırma sonucunda pandemi döneminde ilk kez klinik uygulamaya çıkan hemşirelik öğrencilerinin stres düzeylerinin düşük ve problem çözme becerilerinin orta düzeyde olduğu saptanmış, öğrencilerin stres düzeyleri azaldıkça problem çözme becerilerinin de arttığı görülmüştür.

Anahtar Kelimeler: Hemşirelik, Öğrenci, Klinik Uygulama, Pandemi, Stres, Problem Çözme Becerisi

Doi: 10.17363/SSTB.2023/ABCD89/.49.2

Page Range: 28-42