Aim: The objective of this study is to compare self-confidence levels of taekwondo athletes and dancers. Method: A total of 231 licensed athletes-taekwondo athletes (n=106) and dancers (n=125) in dance and taekwondo clubs of Samsun, İstanbul and Muğla voluntarily participated in the study. The data were collected through questionnaires on the web. “Demographic Information Form” developed by the researchers and “Self-confidence Scale” developed by Akın (2007) were used as data collection tool. The data were analyzed with SPSS 21 program. Results: Total score averages of athletes’ self-confidence levels were compared in terms of branch, gender, occupation and level of income. Although taekwondo athletes and dancers were found to have high levels of self-confidence, dancers’ self-confidence score averages were higher than those of taekwondo athletes (p<0.05). In branches, gender variable was not found to cause difference between self-confidence scores (p>0.05). Level of income was found to cause difference in self-confidence level scores (p<0.05). Years in sports was not found to cause difference in athletes’ level of self-confidence (p>0.01). When the athletes were compared in terms of participation in international competitions, self-confidence levels of those who did were significantly higher than those who did not (p<0.05). Conclusion: Taekwondo athletes and dancers were found to have high levels of self-confidence, with dancers having higher levels. It was concluded that gender did not cause difference in self-confidence level while participation in international competitions influenced self-confidence. It can be said that dancers’ being more in communication with social environment is a factor in their high self-confidence levels.

Keywords: Dance, Self-Confidence, Sport, Taekwondo

Doi: 10.17363/SSTB.2018.28.6

Amaç: Bu çalışmanın amacı, tekvandocuların ve dansçıların özgüven düzeylerini karşılaştırmaktır. Yöntem: Bu çalışmaya Samsun, İstanbul ve Muğla illerinde bulunan dans ve tekvando kulüplerinde lisanslı olarak bu sporları yapan tekvandocu (n=106) ve dansçı (n=125) toplam 231 sporcu gönüllü olarak katılmıştır. Veriler, anketlerin web üzerinden doldurulması yoluyla elde edilmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen “Demografik Bilgi Formu” ve sporcuların özgüven düzeylerini tespit etmek için Akın (2007) tarafından geliştirilen ‘’Öz-güven Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizi SPSS 21 paket programı ile yapılmıştır. Bulgular: Sporcuların özgüven düzeyi toplam puan ortalamaları branş, cinsiyet, meslek, gelir durumu değişkenlerine göre karşılaştırılmıştır. Hem tekvando hem de dans sporcularının yüksek düzeyde özgüvene sahip olduğu saptanmış ancak dansçıların özgüven düzeyi puan ortalamalarının tekvandocuların puanından anlamlı düzeyde yüksek olduğu tespit edilmiştir (p<0.05). Her iki branşta da cinsiyet değişkeninin özgüven düzeyi puanlarını farklılaştırmadığı tespit edilmiştir (p>0.05). Gelir durumunun dansçılarda özgüven düzeyi puanını farklılaştırdığı tespit edilmiştir (p<0.05). Spor yapma yılının sporcuların özgüven düzeylerini farklılaştırmadığı tespit edilmiştir (p>0.01). Her iki branş sporcularının Uluslararası yarışmalara katılma durumlarına göre incelendiğinde uluslararası yarışmalara katılan sporcuların özgüven düzeyi puan ortalamalarının yarışmalara katılmayan sporcuların puanından anlamlı düzeyde yüksek olduğu tespit edilmiştir (p<0.05). Sonuç: Çalışmamızda tekvandocuların ve dansçıların yüksek düzeyde öz-güvene sahip olduğu görülmüştür. Ayrıca dansçıların özgüvenlerinin tekvandoculardan daha yüksek olduğu görülmüştür. Cinsiyetin öz-güven düzeyini farklılaştırmadığı ve her iki branşta da uluslararası yarışmalara katılma durumunun sporcuların öz-güven düzeyini etkilediği sonucuna varılmıştır. Dansçıların sosyal çevre ile daha çok iletişim içinde olması ve dansın bedenini keşfetme olanağını sunması özgüvenlerinin yüksek olmasında etken olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler: Dans, Öz-güven, Spor, Tekvando

Doi: 10.17363/SSTB.2018.28.6