ANALYSIS ON THE COLLECTIVE EFFICACY PERCEPTIONS OF HANDBALL PLAYERS IN TERMS OF SOME VARIABLES

Aim: The purpose of this research is to analyze the collective efficacy levels of the athletes playing in top-level handball teams in Turkey (Super League, First League and Second League) in terms of different variables. Method: The research was conducted on a total of randomly selected 483 athletes within 65 teams ranking among Super League, First League and Second League. The questionnaires used in this study were previously used in another study and its reliability was ensured. In the first part of the questionnaire, personal information (sex, education, positions in the team etc.) was asked to the participants as descriptive variables with classificatory variable. In the second part, 7 opinions were directed regarding the collective consciousness for the team and the opinions were questioned with a 5-point Likert scale. 0.921 was ensured as the Cronbach's Alpha coefficient. Descriptive statistics, reliability analysis, Jonckheere terpstra, t-test analysis, Variance analysis (ANOVA), Kruskall Wallis, Man Whitney and tukey test were applied within the scope of the analysis. Results: It has been determined that the collective efficacy scale differs by age and the highest average belongs to the group of 16-21. Moreover, it has been established that it differs by the education and duration of sports; the highest average belongs to the university group by this education variable and to the group of 4-7 years by the duration of sports. Conclusion: At the end of the study, it has been concluded that the opinions of the participants concerning the collective efficacy scale differ by age, education, sex of the trainer and duration of sports; but they don't differ by sex, the league played, license and the position in the team.

Keywords: Handball, Collective Efficacy, Athlete, League

Doi: 10.17363/SSTB.2017.1.001

Amaç: Bu araştırmanın amacı; Türkiye’deki üst düzey hentbol takımlarında mücadele eden sporcuların (Süper lig, 1. Lig ve 2.Lig) kolektif yeterlik düzeylerinin farklı değişkenler açısından incelenmesidir. Yöntem: Araştırma Süper lig, 1. Lig ve 2. Lig’de yer alan 65 takım içerisinden rasgele yöntemle belirlenmiş 483 sporcu üzerinde gerçekleştirilmiştir. Çalışmada kullanılan anket daha önceden farklı bir çalışmada kullanılmış olup, güvenirliliği sağ¬lanmış bir ankettir. Anketin ilk bölümünde katılımcılara kişisel bilgileri (cinsiyet, eğitim, yaş, takımdaki pozisyonları vs.) sınıflayıcı ölçekle tanımlayıcı değişkenler olarak sorulmuştur. İkinci bölümde ise takım için kolektif bilinç hakkında 7 adet görüş yöneltilmiş ve görüşleri 5’li likert ölçekle sorgulanmıştır. Cronbach’s Alpha kat sayısı olarak 0,921 değeri elde edilmiştir. Analiz kapsamında, betimleyici istatistikler, güvenilirlik analizi, Jonckheere terpstra, t-testi analizi, Varyans analizi (ANOVA), Kruskall Wallis, Man Whitney ve tukey testi uygulanmıştır. Bulgular: Kolektif yeterlilik ölçeğinin yaşa göre farklılaştığı ve en yüksek ortalamanın 16-21 grubuna ait olduğu saptanmıştır. Ayrıca eğitime ve spor süresine göre de farklılık olduğu ve bu eğitim değişkenine göre en yüksek ortalamanın üniversite grubu ve spor süresine göre de 4-7 yıl grubuna ait olduğu bulunmuştur. Sonuç: Çalışma sonunda, katılımcıların kolektif yeterlilik ölçeğine ilişkin görüşlerinin yaş, eğitim durumu, antrenör cinsiyeti ve spor süresine göre farklılık gösterdiği, bunun yanında cinsiyet, oynanan lig, lisans durumu ve takımdaki pozisyona göre farklılık göstermediği sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler: Hentbol, Kolektif Yeterlilik, Sporcu, Lig

Doi: 10.17363/SSTB.2017.1.001