Amaç: Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de yeme bozuklukları alanında yapılmış lisansüstü çalışmaların incelenmesidir. Yöntem: Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini 2015-2020 yılları arasında yapılmış 79 yüksek lisans, 5 doktora ve 27 tıpta uzmanlık tezleri olmak üzere toplam 111 tez oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından araştırmanın amacına uygun olarak geliştirilen veri toplama formu ile tezler incelenmiştir. Veriler, yüzde ve frekansa dayalı olarak yorumlanmıştır. Bulgular: Araştırmanın bulgularına göre yeme bozuklukları ile ilgili en fazla çalışmanın yüksek lisans tezlerinde olduğu (%71,14) ve en fazla çalışmanın 2019 yılında (%38,73) yapıldığı görülmüştür. Tezlerin çoğunluğuna (%90,1) tam metin olarak erişim sağlanmıştır. Çalışmalar en fazla Sağlık Bilimleri Enstitüsünde (%45,95) yürütülmüştür. Çalışmaların yayınlandığı anabilim dallarına bakıldığında en fazla çalışmanın (%28,9) Beslenme ve Diyetetik ABD’da yürütüldüğü görülmüştür. Çalışma grubu açısından bakıldığında en fazla seçilen örneklem grubunun farklı yaş grubundaki bireyler (%25,22) olduğu tespit edilmiştir. Yeme bozukluğunun ilişkilendirildiği konuların dağılımı ele alındığında ise en fazla psikolojik faktörler (%25,22) ile birlikte ele alındığı görülmüştür. Sonuç: Araştırma sonucunda en fazla çalışmanın 2019 yılında, yüksek lisans tezlerinde, Sağlık Bilimleri Enstitüsünde ve Beslenme ve Diyetetik ABD’da yürütüldüğü, örneklem grubunun en çok farklı yaş grubundaki bireylerden seçildiği ve çalışmalarda en çok yeme bozukluğu ile psikolojik faktörlerin ilişkilendirildiği görülmüştür.
Anahtar Kelimeler: Yeme Bozukluğu, Lisansüstü Tezler, Tez İnceleme
Doi: 10.17363/SSTB.2021/ABCD89/.41.5
|