Year:2016   Issue: 21   Area: SPOR BİLİMLERİ

  1. Home
  2. Article List
  3. ID: 303

Merve KARAMAN , Tebessüm AYYILDIZ, İlyas OKAN, Metin YAMAN

INVESTIGATION OF THE RELATIONSHIP OF HAPPINESS, LEISURE ATTITUDES AND LIFE SATISFACTION LEVELS OF INDIVIDUALS WHO JOIN RECREATIVE DANCING ACTIVITIES

This study aims at revealing the relationship of happiness, leisure attitudes and life satisfaction levels of people who join recreative dancing activities. It consists of 302 individuals who join dancing activities recreatively in Ankara. As a data collection tool, “Yaşam Tatmini Ölçeği (Satisfaction with Life Scale-SWLS)” which was created by Diener, Emmons, Larsen and Griffin (1985) and whose validity and reliability and adaptation into Turkish were made by Durak, Durak and Gençöz (2010); “Boş Zaman Tutum Ölçeği (Leisure Scale)” which was created by Ragheb and Beard in 1982 and was adapted into Turkish by Akgül and Gürbüz; “Oxford Mutluluk Ölçeği (Oxford Happiness Scale)” which was created by Hills&Argyle (2002) were used. Descriptive statistics, T-Test and One-Way Analysis of Variables (ANOVA) were used in data analysis. When all the results are considered, it can be seen that the happiness level of people joining dancing activities is high and their leisure attitudes are positive and their life satisfaction level is medium-level. And, it can also be seen that the happiness level increases with the age and perceived income level, behavioral sub-dimensions of leisure attitudes will get positive and life satisfaction will increases with perceived income level. The more positive level individuals’ who join dancing activities have, the more their happiness level will increase in a direct proportion.

Keywords: Happiness, Leisure Attitude, Life Stisfaction, Dance

Doi: 10.17363/SSTB.20162124009


REKREATİF DANS AKTİVİTELERİNE KATILAN BİREYLERİN MUTLULUK, BOŞ ZAMAN TUTUMU ve YAŞAM TATMİNİ DÜZEYLERİNİN VE ARALARINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ

Bu araştırma rekreatif etkinlik olarak dans faaliyetlerine katılan bireylerin mutluluk, boş zaman tutumu ve yaşam tatmini düzeylerinin bazı değişkenlere göre belirlemeyi ve aralarındaki ilişkiyi ortaya koymayı amaçlamıştır. Araştırmaya Ankara ilinde rekreatif olarak dans aktivitelerine katılan 302 birey oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak; Diener, Emmons, Larsen ve Griffin (1985) tarafından geliştirilmiş olan ve Türkçeye uyarlaması ve geçerlilik güvenirliği Durak, Durak ve Gençöz (2010) tarafından yapılan “Yaşam Tatmini Ölçeği (Satisfaction with Life Scale-SWLS)”, Ragheb ve Beard tarafından 1982 yılında geliştirilen ve Türkçeye uyarlaması Akgül ve Gürbüz tarafından yapılan ‘Boş Zaman Tutum Ölçeği’ ve Hills&Argyle (2002) tarafından geliştirilen “Oxford Mutluluk Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistikler, t testi ve Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) ve korelasyon analizinden yararlanılmıştır. Araştırmanın tüm sonuçları ele alındığında rekreatif dans aktivitelerine katılan bireylerin mutluluk düzeylerinin yüksek, boş zaman tutumlarının olumlu ve yaşam tatmini düzeylerinin ise orta düzeyde olduğu, bununla birlikte yaş ilerledikçe ve algılanan gelir seviyesi yükseldikçe mutluluk düzeyi yükselmekte ve boş zaman tutumunun davranışsal alt boyut puanları daha pozitif olmakla birlikte algılanan gelir seviyesi yükseldikçe yaşam tatmini de artmaktadır. Ayrıca rekreatif dans etkinliklerine katılan bireylerin boş zaman tutumları ne düzeyde olumlu olursa mutluluk düzeylerin de doğru orantılı şekilde arttığı söylenebilir.

Anahtar Kelimeler: Mutluluk, Boş Zaman Tutumu, Yaşam Tatmini, Dans

Doi: 10.17363/SSTB.20162124009


143